dinleyin vol.3

nostalji yapalım biraz da. Esra için.

şemsiye.

nasıl bir şeysin sen böyle ya? yine unuttum yine unuttum. şu son 2 yılda heralde 10 tane falan şemsiyem kayıplara karıştı.yanıma alsam bir dert almasam bir dert hayret bir olay.
kadıköy'deki cafede unuttuğumu hatırlamış olmam da bir şey sayılır hiç olmazsa.

bir ben mi böyleyim anlamadım ki...bir sonraki şemsiyemi heryerde açık bırakarak gezeceğim yoksa ben uslanmam.

dinleyin vol.2

yutup'la idare edin.vol1'deki player çok güzeldi biliyorum da o salak sitede aradığım hiçbir şarkıyı bulamıyorum. kasamadım blog için player aramakla dinleyin işte eleştiri yapmayın müziğe kulak verin.had bakayım.

pes 2010.

berbat ötesi nefret bir oyun yapmışlar. pes manyaklarına benden tavsiye 2009'a sadık kalın pişman olmayacaksınız.

oyun gibi oyun yapın arkadaş gerçeğe yakın olucak diye suyunu çıkarmayın. topu kontrol etmek için kendimi binbir sıkıntıya sokuyorum her seferinde.biri şu japonlara dur demeli!

bu fotoğraf ekleme işini de sevdim ha.

ah be.

Almayacaktım o ceketi,bok vardı sanki...şimdi kıvranıyorum asıl beğendiğim ceketi almak için ama cebimde para kalmadı. siz siz olun benim gibi alışverişe fazla meraklı olmayın.bunu kız-erkek herkese öneriyorum. kızlar pek lafımı dinlemeyeceklerdir yüksek ihtimalle ama yine de uyarması benden.

şu son 1 haftadır aldığım ceketi başka bir şeyle değiştirmek için aldığım mağazanın istanbul'da gezilmedik mağazasını bırakmadım fakat hala tam istediğim şeyi bulabilmiş değilim. bulamamaya da devam edeceğim çünkü asıl beğendiğim ceket başka bir markanın mağazasında. indirime kandım. ha bir de o gün fazlasıyla hastaydım-haliyle bilinçsiz bir tercih yapmışım. evet hastayken evde oturmak yerine dışarda geziniyordum üstüne üstlük bir de alışveriş yapıyordum. beni bilenler bilir bu benim için hobi gibi bir şey.

fazlasıyla "şey" kullandım şu yazıda. bu da demek oluyor ki artık sonlandırmanın zamanı gelmiş. şu blogta alışverişle alakalı bir yazı olmasaydı eksik hissederdim kendimi. şimdi tamamdır. had yallah.

ha bi de unutmadan şu da almayı planladığım ceket idi. aklınızda kalmasın sormayın etmeyin. şu bloğu biraz da moda sayfasına dönüştüreyim mehehe. o fotodaki tiple alakam yoktur o tarz şakalar yapmayın öperim.

dinleyin vol.1

arada bir böyle güzellikler yaparım. değerinizi bilin de dinleyin şu güzelim şarkıları.



öyle çok gizemli şarkılar değil merak etmeyin. aramasını bildikten sonra rahat rahat bulursunuz. öyle fazla bir anlam da içermiyorlar benim için. alın sizin olsun tepe tepe dinleyin.


bir de dipnot ekleyelim şuraya. vol serisi yapıp bir hava katmaya çalıştım olaya ama en fazla 4-5 vol'dan sonra o olay yalan olur çünkü en son kaçta kaldığımı unuturum.

makarna.

yapmasını bir türlü beceremediğim nadide yiyecek. zaten bunu bile beceremiyorsan sen öl dediğinizi duyar gibi oldum. demeyin ulan yapamıyorum allah allah yeteneğim yok.
yine tatsız tutsuz iğrenç bir makarna yaptım zaten ağzımın tadı kaçtı gitti.

ağzım bu kadar bozuk da değildir normalde. ama naparsınız işte yazı dili insanı gaza getiriyor. klavyenin aşkıyla koyuyorum götüne. hastayım ve huysuzum katlanan katlansın. beni çekemeyen de anten taktırsın ?!? (hep söylemek isterdim. özür dilerim hepinizden.)

öldüm ulan.

istanbul beni yormaya başladı son 1 senedir. insan metroda bile 15 dakika bekler mi ? bu şehirde bekliyor.
o değil de bugün aldığım ilacı kutusu çok büyük ebatlarda olduğundan cebimde taşıyamadım ve ortalıkta "junkie" kıvamında gezindim. ters bakışlara rastladım ara ara. eğlenceli bir gündü.

türkçe'yi de bu kadar düzgün konuşmam ama yazı dili işte ne yaparsınız...düzgün yazmaya kendimi kasıyorum biraz biraz.

bir de burdan 'olmamama rağmen' demek istiyorum. mamamamamamama eheh.

hay.

ortak atm 1 birama mal oldu.
uzun zamandır böyle bir kazım yememiştim. dokundu..! :a

selam sana.

ya da bunu okuyana diyelim.

bu blogta çok şey bulacaksın desem de inanma. bulmayacaksın çünkü. spor olsun diye açtım yazıyorum.

sıkıldıkça karalarım. had şimdi defol.